"Vurun Kahpeye" Halide Edip Adıvar

Bende kitabın 2.baskısı (Şubat 1998) bulunan roman, gerek hikayesiyle gerekse karakterleriyle en sevdiğim kitapların başında geliyor. Beni Halide Edip'le tanıştıran, sevmemi sağlayan bir hikaye. Kitabı okumama rağmen unutmadığım, ezbere bildiğim, Aliye'nin yemini olan o cümle:
"Toprağınız toprağım, eviniz evim; burası için, bu diyarın çocukları için bir ana, bir ışık olacağım ve hiçbir şeyden korkmayacağım; vallahi ve billahi!"
Aliye, öğretmenlik için köy okula gönüllü olmuş çağdaş bir kadındır. Buradaki diğer öğretmenler ve insanlar başı örtük bayanlardır ve Aliye'yi görünce bayağı yadırgamışlardır. Bir gün öğrencisi ile olan probleminden dolayı, köyün zenginlerinden olan bir veli ile tartışmıştır. Zengin olan bu kişi Aliye'den hoşlanmıştır. Aliye ise bu zengin kişiyi başından sağmaya çalışmıştır. Sonrasında Aliye köyün subaylarından olan Tahsin Bey'le tanışmış ve birbirlerinden hoşlanmışlardır. Bu durum köyün hocası Hacı Fettah Efendi'nin kulağına kadar gitmiştir. Bu iş Hocanın hoşuna hiç gitmemiştir ve Aliye hakkında asılsız dedikodular çıkartır. Ne kadar Hoca olsa da, Yunan generalleri ile anlaşma yapabilecek bir insan kendisi.
Bir gün Tahsin Bey cephede yaralanır. Aliye ise onun bu haline dayanamaz ve evde ona bakar. Bu durumu duyan Hacı Fettah Bey köylülere "Kahpe evine erkek almış" der. Köylüler Aliye'yi zorla evinden çıkartır, saçından sürükleyerek köyün meydanına getirirler. Meydanda insan dışı bir şekilde Aliye'yi aşağılayarak ve sopalarla döverek öldürürler.
"...bu belki bir kurtuluştu."
Yorumlar